Interwencja kryzysowa
Kryzys – jest reakcją człowieka na konkretną sytuację kryzysową (utrata, przemoc, udział w katastrofie, zagrożenie kataklizmem itp.). Jest to zespół objawów w obszarze emocji/uczuć, w sferze poznawczej, w zachowaniach oraz w fizjologii człowieka dających razem poczucie sytuacji bez wyjścia pomimo stosowania znanych dotąd sposobów rozwiązywania problemów.
Czasami zestaw tych objawów może być poważnym zagrożeniem dla zdrowia i życia człowieka a czasami zdrowia i bezpieczeństwa innych osób. Mowa tu głównie o obszarach suicydalnych i przemocowych, gdy kryzys przekroczył możliwości pomieszczania przez osobę i istnieje zagrożenie próbą samobójczą, samobójstwem lub samobójstwem rozszerzonym a nawet zabójstwem.
Pierwsza pomoc psychologiczna - to wsparcie emocjonalne osoby doświadczającej silnie stresowego lub kryzysowego wydarzenia bezpośrednio po zdarzeniu. Tę może wykonać każdy człowiek posiadający podstawowe umiejętności psychologiczne i empatię. Najlepiej, aby to była osoba bliska, rozumiejąca i potrafiąca regulować kogoś w trudnej sytuacji. Jeżeli osoba jest w szoku, tj. nic się nie stało w wymiarze bezpośrednio medycznym, ale wymaga bardziej profesjonalnej pomocy ta powinna polegać na regulacji Autonomicznego Układu Nerwowego wg znanych interwentom kryzysowym, ale też służbom medycznym metodom np. „Emotion Add” - schemat 5 kroków pierwszej pomocy w regulacji AUN.
Psychologiczna interwencja kryzysowa to celowe, profesjonalne działanie, którego celem jest odzyskanie przez klienta równowagi wewnętrznej i uzyskanie przez niego poczucia siły i sprawczości w dalszym radzeniu sobie w rozwiązaniu konkretnego problemu.
Duża część spraw, w których konieczna jest interwencja kryzysowa wymaga interdyscyplinarnej i instytucjonalnej współpracy – np. ośrodka interwencji kryzysowej, ośrodka pomocy społecznej, komisji rozwiązywania problemów alkoholowych itd. W tej sprawie instytucje te są zobowiązane prawnie do udzielania konkretnej pomocy. Tak jest w przypadku przemocy domowej, w obliczu kataklizmów, traumy masowej itp.
Obszarami interwencji kryzysowej są: utraty, żałoba, zagrożenie samobójstwem, udział w katastrofie komunikacyjnej, budowlanej, pożarze, kataklizmy i utraty z nimi związane itp. Obszarem interwencji jest też przemoc domowa z zastrzeżeniem opisanym powyżej tj. koniecznością uruchamiania współpracy interdyscyplinarnej. Stąd przemoc domowa powinna być raczej rozwiązywana w ramach pracy ośrodka interwencji kryzysowej a nie w gabinecie prywatnym.
Psychologiczna interwencja kryzysowa to cykl sesji obejmujący od 1 do 10 spotkań, których częstotliwość jest ustalona indywidualnie z terapeutą.